Dziewczynka z wyspy gdzieś na oceanie

Pod koniec października 2016 zadzwoniła do nas Pani z Ośrodka Adopcyjnego. Powiedziała, że gdzieś w Polsce są dwie dziewczynki, które czekają na rodziców. Pani z OA nie mówiła, że to jest już propozycja. Zadzwoniła by dać nam do myślenia czy w ogóle możemy rozważać przysposobienie dwóch sióstr w wieku (wtedy) 5 i 10 lat. Mieliśmy oddzwonić z odpowiedzią po Wszystkich Świętych.
Dostaliśmy czas do namysłu.
Można było pogadać, pomyśleć, porozmawiać z rodziną... Ale jak tu wyobrazić sobie siebie tak od razu w roli mamy i taty dla dwojga już "tak dużych" dzieci?
A szczególnie dręczyło mnie: Jak tu sobie wyobrazić "swoją" dziesięcioletnią już córeczkę? Jak w ogóle wygląda takie dziecko? Niby wiesz... Ale przecież masz wyobrazić sobie to swoje.

***
Tak się złożyło, że w czasie gdy mieliśmy się zastanawiać w telewizji można było obejrzeć film "Wyspa Nim" (2008). Proste kino familijne ze znaną aktorką w jednej z głównych ról: Jodie Foster - tu jako pisarka Alexandra Rover. Ale główną bohaterką tego filmu jest właśnie 11 letnia dziewczynka, która wraz z ojcem mieszka na wyspie gdzieś pośród bezmiaru wielkiego oceanu Pacyficznego.
Pamiętam, że podczas oglądania (wtedy) tego filmu żona powiedziała do mnie:
- Przyjrzyj się. Tak może wyglądać nasze dziecko.

No i się spełniło. Dziś po ponad roku telewizja ponownie nadała ten film. Oglądamy razem, we czwórkę, a ja znacząco spoglądam na żonę i pytam czy pamięta jak to było gdy jeszcze się zastanawialiśmy.

****

A tak z perspektywy czasu myślę sobie, że to było bardzo dobre posunięcie ze strony OA.
Rzucić temat do przemyślenia, dać czas do namysłu, nie ponaglać w podejmowaniu decyzji, dać czas uczuciom by działały... Bo rozum tu niewiele pomoże.