Klęcząc pod Krzyżem

Klęcząc pod Krzyżem Twoim Panie modliłem się żarliwie o łaskę.
Potem gorliwie błagałem o cud.
Ale któregoś dnia dotarło do mnie, że ja już nie proszę.
Że tego cudu się domagam.

I ogarnął mnie wtedy lęk.
Strach człowieka, który nagle odkrył, że zbłądził.
Czy byłem jak ci co stali pod Twoim Krzyżem i wołali:
"Uczyń cud. Zejdź z krzyża"?...

Ale Ty nie odwracasz wzroku nawet od Tych co błądzą.
Pokazujesz, że nasze ludzkie cierpienie ma sens.
Dajesz nam wiarę i nadzieję.
Dzięki nim nasze dusze nie zalegną w grobowcach zwątpienia.