Skąd się biorą dzieci?

Moja starsza córka (4 klasa szkoły podstawowej) ma we wtorek sprawdzian z biologii, a właściwie to z przedmiotu nazywanego przyrodą. Traf chciał, że na tym sprawdzianie będzie o... rozmnażaniu człowieka.
Jestem ojcem od nieco ponad roku, a już mam umieć jak rozmawiać z córką o tym "skąd się biorą dzieci". Wydaje mi się, że jestem gotowy do takiej rozmowy ale... Córka niestety (albo "stety") woli rozmawiać o "tych sprawach" z mamą. Cóż... córka też baba. Widocznie rozmowa z drugą "babą" mniej ją krępuje.

Ale rozmowy o tym "skąd się biorą dzieci" to nie tylko problem rodziców i dorastających dzieci.

---

Dorośli ludzie mimo, że doskonale już wiedzą "jak to się robi" czasem niestety tez mają problem z tym aby poradzić sobie z odpowiedzą na tytułowe pytanie: "Skąd się biorą dzieci?"

Gdy dziecka nie ma mimo, że...
No właśnie. Jest chęć, jest z kim i dla kogo, a tu dziecko się nie pojawia. Co gorsza cała nasza wiedza czasem jest niewystarczająca by jasno odpowiedzieć na pytanie: Dlaczego czasem dzieci się nam zwyczajnie nie urodzą?
Mnie i mojej żonie nikt jasno tego nie powiedział. Po prostu musieliśmy uznać fakt bez uzyskania odpowiedzi na pytanie dlaczego tak jest. Cóż... W tej sytuacji można pogrążyć się w "stanie opanowania przez niepłodność" lub szukać innych możliwości realizacji swojego marzenia o rodzicielstwie.

Dziecko nieoczekiwane
Mówi się, że każdy kij ma dwa końce. Zatem nie jest dziw, że skoro są ludzie, którzy nie mogą doczekać się upragnionego potomstwa to będą też tacy, którym dziecko "przytrafia" się przypadkiem, jako nieoczekiwane lub wręcz niechciane. I w tym wypadku cała wiedza o tym "skąd się biorą dzieci" również w większości przypadków zupełnie zawodzi. Bo niby wiedziało się jak, ale stało się to w sumie tak przypadkiem.

Skąd się biorą dzieci w Domach Dziecka?
Z odpowiedzią na to pytanie wielu "uświadomionych" już i całkiem dorosłych ludzi też ma problem.
Sporo z nich myśli, że są to sierotki, których rodzice umarli lub zginęli w wypadkach. A tymczasem takich "biologicznych sierot" jest w Domach Dziecka mniej niż 5%. Większość dzieciaków z DD ma rodziców i rodziny - są sierotami społecznymi.
Dużo ludzi myśli, że w Domach Dziecka znajdują się dzieci, które zabrano rodzinom, które z powodu biedy nie stać było na zapewnienie dziecku właściwych warunków do życia i rozwoju. A brutalna prawda jest taka, że sama bieda nie jest i nie może być powodem do odebrania dziecka rodzicom. Bo choćby nawet tylko z czysto ekonomicznego rachunku państwu nie opłaca się odbierać dzieci poprawnie funkcjonującej rodzinie. Nawet jeżeli taką rodzinę trzeba wspierać zasiłkami. To i tak wyjdzie taniej niż umieszczenie dziecka w placówce opiekuńczo-wychowawczej. Koszt utrzymania dziecka w takiej placówce obciąża podatnika i państwo miesięcznie kwotami rzędu: od 3 do 5 tys. złotych.

Patrz też:
Czy 6 tys. w zasiłkach na dzieci to dużo?
Bieda nie jest wystarczającym powodem do odebrania dziecka
 
Skąd się biorą dzieci do adopcji?
Odpowiedź na takie pytanie to już naprawdę czasem duży problem.
Tu znów często wraca teoria o dzieciach z biednych rodzin. Widocznie tych, którzy w to wierzą nic nie przekona. Ale o tym już było.
Aby dziecko mogło zostać przysposobione (adoptowane) to muszą być spełnione warunki jakie wymaga prawo. Dziecko ma być, jak to się mówi, "wolne prawnie". Nie wystarczy, że dziecko znajduje się w Domu Dziecka i jego, powołani do tego z natury, rodzice nie zajmują się nim. Aby dziecko mogło trafić do adopcji jego rodzice muszą sami zrzec się praw rodzicielskich lub zostać sądownie tych praw pozbawieni. I w tym warunku prawnym kryje się klucz do odpowiedzi na pytanie skąd się biorą dzieci do adopcji ( przysposobienia) i dlaczego kandydaci na rodziców adopcyjnych tak często słyszą, że dzieci nie ma i trzeba długo czekać. No bo niby dzieci do adopcji nie ma, a tymczasem liczba dzieci w Domach Dziecka i innych formach instytucjonalnej pieczy zastępczej nie maleje (19 tys. w DD).

A tymczasem...

Noworodek do adopcji
Większość par (zdecydowana większość), które decydują się na przysposobienie (adopcję) dziecka liczy na propozycję przyjęcia do rodziny noworodka. Dodajmy, że zdrowego noworodka.
W praktyce, aby taki noworodek mógł trafić do adopcji to jego matka lub oboje rodzice muszą sami zrezygnować z praw rodzicielskich. Jak to się potocznie mówi, muszą go sami "oddać do adopcji".
Bo jak się za odbieranie praw zabierze system. To nawet jeżeli procedura się zacznie tuż po urodzeniu dziecka, to jej koniec może nastąpić już gdy dziecko przestanie być niemowlęciem.
A tak naprawdę osób decydujących się na "oddanie do adopcji" zdrowego niemowlęcia jest niewiele.
Dlaczego? A Ty byś oddał/oddała?

Dzieci starsze
Trudno sobie wyobrazić, że ktoś próbowałby podrzucić kilkuletnie dziecko do "okna życia". Starsze dzieci do placówek opiekuńczo-wychowawczych trafiają najczęściej po interwencji służb (policja, opieka społeczna). Często latami czekają na decyzje określające ich dalszy los. Czekają na powrót do rodzinnego domu, na to, że mama po nie jednak wróci... Czas mija, a młyny systemowe pracują powoli. Procedury się przedłużają. Rodziny nagle przypominają sobie o dziecku, ale z przypomnienia tego wynika tylko wydłużenie procedur i odwlekanie decyzji.
I tak wiele dzieci czeka w Domach Dziecka. A to czekanie często przeciąga się aż do dnia, w którym dziecko przestaje być dzieckiem.

---

Gdy podczas kursu dla kandydatów na rodziców adopcyjnych  zapytano mnie: Jak wytłumaczę dziecku skąd i dlaczego trafiło do rodziny?
Odpowiedziałem, że:
Tak jakbym tłumaczył skąd w ogóle biorą się dzieci...

Tak więc czas na moją rozmowę o tym skąd się biorą dzieci jeszcze przyjdzie.